czwartek, 4 sierpnia 2016

"Życie to mecz" Paweł Zagumny


Życie to mecz
Autor: Paweł Zagumny
Wydawca: Akurat
Ilość stron: 429

Sportowa opowieść najbardziej utytułowanego, wybitnego siatkarza, zawodnika którego nie trzeba nikomu przedstawiać. Paweł Zagumny – rozgrywający, 427-krotny reprezentant Polski, zdobywca złotego i srebrnego medalu Mistrzostw Świata, złotego medalu Mistrzostw Europy, złotego krążka Ligii Światowej 2012 i srebrnego medalu Pucharu Świata. Niesamowita historia pełna radości, sukcesów, ale i trudów oraz wyrzeczeń spisana na zaledwie 400 stronach książki.

Weteran polskiego volleya, postać wybitna, siatkarz łączący pokolenia – tak można opisać autora, a zarazem bohatera recenzowanej książki. Publikacja zrobiła furorę pojawiając się na rynku, zapaleni kibice siatkówki od razu sięgali po lekturę, aby poznać szczegóły z życia uwielbianego przez wszystkich siatkarza. Kariera Pawła Zagumnego stanowi bowiem pewną historię i opisuje szereg zmian jakie nastąpiły na przestrzeni wielu lat w krajowej siatkówce. Jest dokładnym zarysem sukcesów i porażek jakie odnosiła nasza reprezentacja. Przedstawia modernizację sportu, zmiany trenerskie w kadrze i ich wpływ na kolejne wyniki.


Sama książka jest pewną opowieścią o gigantycznym wysiłku, niezliczonych wyrzeczeniach, bólu i zwątpieniach. Poza chwilami euforii i radości, przedstawia trudy fizyczne i psychiczne jakie musiał przejść siatkarz, aby osiągnąć tak wiele sukcesów. Widzimy bogatą karierę klubową i reprezentacyjną, czytamy o dobrych znajomościach, ale również o zerwanych przyjaźniach, konfliktach. Takie fakty przedstawia nam rozgrywający, jednak jaki jest sposób, w jaki opisuje nam to całe swoje życie?


Początkowo podchodziłam bardzo pozytywnie do książki. Przez pierwsze strony z żywym zaciekawieniem wgłębiałam się w treść autobiografii. Po zakończeniu lektury poczułam jednak niedosyt. Bo czy w autobiografii tak wybitnej, legendarnej postaci chodzi tylko o to, aby zawrzeć suche fakty? Nie. W lekturze zabrakło pewnej finezji, anegdot i ciekawostek, których dotąd nie mieliśmy okazji usłyszeć. Zabrakło szalonych perypetii, wpadek czy kadrowych smaczków. Rozgrywający w sposób bardzo delikatny i oszczędny przedstawia nam swoje życie. Pragnie zadowolić nas jedynie krótkimi opisami swoich sukcesów i trudów, zmian klubów czy modernizacjami następującymi w kadrze narodowej. Czytamy momentami jakby prosty życiorys wydarty z Wikipedii. A przecież przez niemalże dwadzieścia lat bycia w kadrze narodowej muszą przychodzić na myśl jakieś dygresje czy przemyślenia. Książka pisana jest w sposób prosty i lekki, czyta się ją szybko i przyjemnie, nie oddaje jednak do końca tego, czego fanatyk siatkówki oczekuje.


Po książkę warto sięgnąć, chociażby dla poznania życiorysu samego autora i przypomnienia w skrócie historii polskiej siatkówki z ostatnich lat. Nie należy się jednak nastawiać na żadne zaskakujące fakty, wydarzenia i niepoznane dotąd ciekawe historyjki. 

4 komentarze:

  1. Nie przepadam za takimi książkami. Po prostu przeważnie nie trafiają w moje gusta i ciężko mi się je czyta. Raczej nie planuję po nią sięgnąć.

    OdpowiedzUsuń
  2. Za tego typu ksiażkami nie szaleję, ale Pawła znam, oczywiście nie z autopsji :D
    To jeden z niewielu siatkarzy tak jednostajnie grających, chodzi mi o brak jakichś wybryków czy zawodów. Moim ulubionym jednak od gimnazjum już był Mariusz Wlazły :D

    OdpowiedzUsuń
  3. Ugh nienawidzę autobiografii, mam do nich taki wstręt :/
    Jakoś nie kręci mnie życie innych.
    Owszem Paweł Zagumny jest świetny i podziwiam go, jak i resztę naszych siatkarzy, jednak ich życie mnie nie obchodzi :D
    Pozdrawiam serdecznie
    http://bookparadisebynatalia.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  4. To akurat nie moja tematyka, więc się nie skuszę. :)

    OdpowiedzUsuń